Model: SHL M17
Producent: KZWM - SHL Kielce
Lata produkcji: 1968-1970
Ilość egzemplarzy: 50 000.
Historia powstania:
Motocykl mający z założenia zastąpić przestarzały model M11 pojawił się na deskach konstruktorów już
w 1963 roku. Pojazd powstawał w biurze konstrukcyjnym KZWM w Kielcach pod kierunkiem
mgr inż. Jerzego Pancewicza, a zespół napędowy w ZM Nowa Dęba.
Motocykl w odróżnieniu od modeli dotychczas produkownych charakteryzował się tym, że wszystkie jego zespoły były konstruowane od nowa.
Tak więc silnik typu W2 konstrukcji Wiesława Wiatraka ze zoptymalizowanymi na Politechnice Krakowskiej (dr Stanisław Jarnuszkiewicz)
komorą spalania i kanałami przelotowymi zewnetrznie charakteryzował się tym że
został dopasowany do bryły całego motocykla.
Osiągi silnika były znacząco wyższe - moc o 50 %, moment 0 33% od silnika S32.
Napęd z silnika był przekazywany przez sprzęgło mokre czterotarczowe do
czterobiegowej skrzynki biegów o kołach stale zazębionych.
Podwozie wykonano jako pojedyńczą ramę rurową, a widelec przedni tłoczony . Tylny
wahacz wykonano z wytłoczek blaszanych.
Nowością było zastosowanie amortyzatorów z regulacją tłumienia.
Motocykl był w porównaniu z równolegle produkowanymi modelami bardzo nowoczesny,
ale spowodowało to również wzrost ceny co utrudniało sprzedaż.
Ja nazywam ten model "ostatnim zrywem polskiej myśli konstruktorskiej", a stosowane w nim rozwiązania choćby sprytnie rozwiązane sposoby zamykania schowków, a przede wszystkim silnik i podwozie do dziś wyróżniają ten model spośród wszystkich produkowanych w Polsce po wojnie motocykli.
Dane techniczne:
Silnik:
Typu W2, dwusuwowy z przepłukiwaniem zwrotnym, średnica cylindra 61 mm, skok tłoka
59,5 mm,pojemność skokowa 174 ccm, stopień sprężania 7,6. Moc maksymalna 10,0 kW
(13,5 KM) przy 5800 obr/min, maksymalny moment obrotowy 17,6 Nm przy 4800 obr/min.
Kadłub silnika ze stopu lekkiego stanowił obudowę silnika, sprzęgła i skrzyni
biegów Wał korbowy kuty, składany Tłok ze stopu lekkiego z wypukłaym denkiem,
dwa pierścienie uszczelniające. Rozrząd tłokowy, smarowanie mieszankowe 20:1
Chłodzenie swobodnym opływem powietrza.
Gaźnik:
GM 26U1 o średnicy gardzieli 26 mm
Sprzegło:
mokre czterotarczowe
Skrzynia biegów:
czterobiegowa o stale zazębionych kołach.
Zmiana biegów dźwignią nożną po lewej stronie silnika.
Napęd:
jednorzędowym łańcuchem rolkowym 1/2"x5,2 mm. Przełożenie 2,93
Podwozie:
Rama pojedyńcza rurowa. Koło przednie zwieszone na widelcu spawanym z wytłoczek blaszanych
wahacz pchany, amortyzatory teleskopowe z tłumieniem olejowym
Zawieszenie koła tylnego na spawanym z wytłoczek wahaczu wleczonym. Amortyzatory teleskopowe z regulowanym tłumieniem. Błotniki tłoczone blaszane, Podstawka centralna tłoczona z blachy,
częściowa osłona łańcucha, zbiornik paliwa spawany z wytłoczek stalowych.
Osłona wlewu paliwa blokowana po zamknięciu kierownicy na zamek.
Koła:
Szprychowe niewymienne obręcze stalowe 18", ogumienie przód 3,00, tył 2,25
Hamulce:
Mechaniczne, bębnowe pełnopiastowe. Średnica bębnów 150 mm. Hamulec
przedni uruchamiany linką Bowdena, tylny sztywnym cięgłem.
Instalacja elektryczna:
Zapłon bateryjny , prądnica na czopie wału korbowego początkowo Haldex 50 W, później
Zelmot 32-06 . Napięcie 12V, dwa połączone akumulatory 6V 10 Ah
6V 17W, reflektor przedni ze światłem postojowym, drogowym i mijania, lampa tylna ze światłem
pozycyjnym, stop i oświetleniem tablicy rej. Światło stop sterowane również hamulcem przednim.
Pojemności:
Pojemność zbiornika paliwa 14 l
Ciężar:
masa własna 125 kg
Zużycie paliwa:
3 l/100 km
Wskaźniki:
Prędkość maksymalna
105 km/h
Stosowane barwy nadwozia:
malowanie dwubarwne w czterech wersjach:
1 wiśniowo - czarny
2 wiśniowo - srebrny
3 zielono - srebrny
4 czarno - srebrny
kolor srebrny we wszystkich wersjach - młotkowy
Przedstawione na zdjęciach modele różnią się nieco wykończeniem i ilością elementów chromowanych. Widać,że w późniejszych motocyklach producent starał się obniżyć koszty i rezygnował z ozdób. Zniknęły plastikowe znaczki z biegnącą gazelą na baku zastąpione napisem "Gazela", a również plastikowe znaczki z typem zastąpiono metalowymi. Na obudowie lampy pojawił się natomiast metalowy znaczek SHL
Ta czerwona pochodzi z roku 1969, a czarna z 1970.
Wyposażenie:
kpl narzędzi, pompka do kół
Zdjęcie 13 - prospekt fabryczny przedstawia Gazelę prawdopodobnie z pierwszej serii w malowaniu, z którym nie spotkałem się w zachowanych egzemplarzach.
Zmiany wprowadzane w motocyklu w trakcie produkcji:
Mimo iż model M17 produkowany był tylo przez dwa lata wprowadzono w nim kilka zmian eliminujących dostrzeżone błędy i poprawiających funkcjonalność.
Tak więc po wykonaniu ok 6 tys motocykli wprowadzono:
- iglicę zaworu pływakowego z wbudowanym amortyzatorem co znacznie podniosło jej trwałość
- poprawiono połaczenie główki ramy poprzez zwiększenie nakładek i zmianę ich mocowania
- zmieniono konstrukcję zamka siodła tak aby działał w kazdym położeniu kierownicy
- w lutym 1969 w miejsce importowanego alternatora firmy Haldex wprowadzono krajowy typu 32-06 oraz krajowy prostownik typu SPS
